MENSCH, DURF TE LEVEN!

De omslag van de bladmuziek voor Mensch, durf te leven (Memento Vivere) geschreven door Dirk Witte in 1917. Deze uitgave dateert vermoedelijk van later datum gezien de tekenstijl. Ook het feit dat het is opgedragen aan Jean-Louis Pisuisse, "die dit lied op onvergetelijke wijze vertolkte" doet een latere datum dan 1917 vermoeden. Pisuisse overleed in 1927.

Links onder vinden we de initialen van de tekenaar L.G., ofwel Leo Gestel (1881-1941). De kunstschilder en boekbandontwerper gebruikte in de jaren '30 vooral de expressionistische stijl, waar de omslag wel onder gerekend mag worden.

Dit is nummer 14 uit een serie van 22 cabaret-liedjes van Dirk Witte, waaronder het bekende lied M'n eerste. De bladmuziek werd uitgegeven door G. Alsbach & Co. te Amsterdam.

Voor wie het lied Mensch, durf te leven! onbekend is vogt hier de prachtige, nog steeds actuele tekst.

Je leeft maar heel kort, maar 'n enkele keer


En als je straks anders wilt, kun je niet meer!

Mensch, durf te leven!

Vraag niet elken dag van je korte bestaan:

Hoe hebben m'n pa en m'n grootpa gadaan?

Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind?

En wie weet, hoe of dat nou m'n buurman weer vindt,

En - wat heeft 'Het Fatsoen" voorgeschreven?

Mensch, durf te leven!



De menschen bepalen de kleur van je das,

De vorm van je hoed, en de snit van je jas

En - van je leven!

Ze wijzen de paadjes, waar langs je mag gaan,

En roepen 'o foei!' als je even blijft staan, -

Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk,

Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk,

En wat j' aan de armen moet geven.

Mensch, is dat te leven?



De menschen - ze schrijven je leefregels voor,

Ze geven je raad, en roepen in koor:

Zoo moet je leven!

Met die mag je omgaan, maar die is te min.

Met die moet je trouwen, - al heb je geen zin.

En daar moet je wonen, dat eischt je fatsoen -

En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen,

Alsof je iets ergs had misdreven,

Mensch, is dat leven?



Het leven is heerlijk, het leven is mooi.

Maar - vlieg uit in de lucht, en kruip niet in een kooi!

Mensch! durf te leven!

Je kop in de hoogte, je neus in de wind,

En lap aan je laars hoe een ander het vindt!

Hou een hart vol warmte en van liefde in je borst,

Maar wees op je vierkante meter een Vorst!

Wat je zoekt kan geen ander je geven!

Mensch, durf te leven!



Wie het lied wil horen heb ik een uitvoering van Dirk Witte uit 1919 ingesloten, maar zoeken via Google levert veel meer en modernere versies op. Niet altijd mooier!