LUIS RICARDO FALERO

Onlangs kwam mij een schilderij onder ogen, wat opviel in verband met de uitbeelding van de voorstelling. Het leek modern, maar bleek al te zijn gemaakt in de 19de eeuw door Luis Ricardo Falero (1851-1896).

 Hij was een Spaans kunstschilder en bekend van zijn schilderijen van naakte vrouwen in een mythologische, oriëntaalse of sprookjesachtige enscenering.

Falero, geboren in een aristocratische familie, was voorbestemd tot een loopbaan in de Spaanse marine, maar tot ongenoegen van zijn familie ging dat niet door. Hij reisde, deels te voet vanwege geldgebrek, naar Parijs waar hij kunsten en wetenschap studeerde. Om zijn studie te betalen tekende hij portretten. Op een gegeven moment gaf hij echter de wetenschappelijke kant van de studie op en ging enkel nog voor de schilderkunst. Zijn schilderijen van het vrouwelijk naakt waren in Frankrijk een groot sukses, maar in Spanje kreeg hij de naam nagenoeg pornografie te schilderen.
In 1870 vertrok hij naar Londen, waar hij zich definitief zou vestigen.

Aanvankelijk schilderde hij in een academische stijl met tendensen van het oriëntalisme. Geleidelijk schakelde hij echter over op allegorische, fantastische en mythologische thema’s. Meestal nam hij naakte vrouwen op in zijn werk, welke hij vanuit een sterke interesse in astronomie vaak kombineerde met hemellichamen. Een bekend voorbeeld is L'étoile double, thans te zien in het Metropolitan Museum of Art te New York.

Waardering kreeg hij ook voor zijn Heksen op weg naar de sabbat. Dit was het bewuste mij onder ogen gekomen schilderij.

Zijn schilderijen kenmerken zich door een sensuele dromerigheid, de verheerlijking van het menselijk lichaam en een grote technische vaardigheid. Zijn stijl werd beïnvloed door de verdovende middelen die hij nam.