KIJK OP GRIEKSE MYTHOLOGIE 16: CEPHALUS EN PROCRIS

In 1972, in het 5e jaargang van het weekblad kijk verschijnt vanaf nr. 23 (3-9 juni) een 12-delige reeks artikelen onder de naam 'Galerij der Goden'. Wekelijks aandacht voor een mythe, die wordt verteld over twee pagina's, vergezeld door een illustratie. Daarnaast tevens een soort portrettengalerij van Griekse Goden, mythische dieren en helden. Helaas is het onbekend wie de tekenaar is. Mogelijk is er zelfs meer dan één tekenaar verantwoordelijk voor deze reeks. Wie weet hier iets van? Op HET Verzameloord elke maandag het portret van een Griekse mythologische grootheid uit deze galerij. Vandaag: Cephalus en Procris.

Aangezien deze geliefden geen eigen ingang hebben bij Wikipedia volgt hier hun trieste verhaal: Cephalus, zoon van Hermes en Herse, was getrouwd met Procris (dochter van Erechtheus). Eos (Godin van de dageraad) werd verliefd op Cephalus en adviseerde hem te onderzoeken hoe trouw Procris was. Dit deed hij door zich te vermommen als vreemdeling. In deze hoedanigheid ging hij naar Procris toe. Toen zij zich door hem liet verleiden maakte Cephalus zich bekend, en Procris vluchtte naar Kreta. Eos en Cephalus kregen tijdens hun relatie drie kinderen. Cephalus verlangde echter weer naar Procris, dus een tijd later volgde een verzoening tussen de twee. Hun relatie werd echter wederom beëindigd; De jaloerse Procris bespiedde Cephalus terwijl hij op jacht was, en hoorde hem Aura (= wind) zingen. Zij dacht dat hij het over Aurora (= Eos) had. In de veronderstelling dat hij een dier zou treffen, doodde Cephalus Procris. Uiteindelijk pleegde Cephalus zelfmoord door van de Leucadische rots te springen. Dit deed hij uit schuldgevoel, omdat hij Procris met Eos had bedrogen.