De hoofdrollen zijn weggelegd voor Jane Birkin (1946), die in die tijd getrouwd was met Gainsbourg, en voor Joe Dallasandro (1948). Deze akteur had vooral 'underground' bekendheid gekregen door films als Flesh (1968), Trash (1970) en Heat (1972). En natuurlijk door de twee cultfilms Flesh for Frankenstein (1973) en Blood for Dracula (1974). Vooral door zijn bijdrage krijgt deze eerste film van Gainsbourg ook een 'underground'-status. De eerste in Frankrijk.
De relatie tussen twee homoseksuele vrachtrijders wordt verstoord, als een van hen (Dallesandro) zich aangetrokken voelt tot een jongensachtige serveerster (Birkin) van een wegrestaurant, die zijn aandacht met een heftige verliefdheid beantwoordt. Het bedrijven van de liefde veroorzaakt navrant-komische, praktische problemen, die uiteindelijk in de vrije natuur worden opgelost. Bij het konflikt met zijn jaloerse vriend, kiest de chauffeur zijn partij en laat het meisje achter.
Ik heb 6 verschillende posters gevonden.
Er komt een LP uit op Philips (9101 030) met de soundtrack die, net als de film, geschreven is door Gainsbourg. Het betreft nieuwe muziek, maar ook enkele variaties op het lied Je t'aime moi non plus. Vreemd hoe dat soort dingen kunnen lopen. Het nummer is namelijk al in 1966 door Gainsbourg geschreven voor de tamelijk onbekende film Les coeurts verts. Daarna heeft hij er een tekst op gezet, waarmee het een wereldhit werd en nu is het weer instrumentaal als filmmuziek te horen.
Gainsbourg vond filmmuziek niet geschikt voor de hitlijsten. Op de instrumentale track die hier boven als laatste staat, schrijft hij een tekst. Die wordt gezongen door Jane Birkin en verschijnt als singel (Philips, 6042 131).
Jane Birkin - Ballade de Johnny-Jane
In de jaren 80 komt de film voor het eerst uit op video. Enige jaren geleden ook op DVD. Tot slot de trailer.
Er komt een LP uit op Philips (9101 030) met de soundtrack die, net als de film, geschreven is door Gainsbourg. Het betreft nieuwe muziek, maar ook enkele variaties op het lied Je t'aime moi non plus. Vreemd hoe dat soort dingen kunnen lopen. Het nummer is namelijk al in 1966 door Gainsbourg geschreven voor de tamelijk onbekende film Les coeurts verts. Daarna heeft hij er een tekst op gezet, waarmee het een wereldhit werd en nu is het weer instrumentaal als filmmuziek te horen.
Gainsbourg vond filmmuziek niet geschikt voor de hitlijsten. Op de instrumentale track die hier boven als laatste staat, schrijft hij een tekst. Die wordt gezongen door Jane Birkin en verschijnt als singel (Philips, 6042 131).
Jane Birkin - Ballade de Johnny-Jane
In de jaren 80 komt de film voor het eerst uit op video. Enige jaren geleden ook op DVD. Tot slot de trailer.
De volgende film in deze serie is Le physique et le figuré, een korte film van Gainsbourg uit 1981.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten