GERRY ANDERSON 16/24: THE PROTECTORS (1972-1974)

Op Tweede Kerstdag 2012 overleed televisieproducent Gerry Anderson op 83 jarige leeftijd. Ondanks zijn grote oeuvre was/is hij in Nederland eigenlijk alleen bekend als maker van de legendarische poppenserie The Thunderbirds. Reden voor HET Verzameloord om daar verandering in te brengen. Wekelijks (elke donderdag om 17.00u) aandacht voor de omvangrijke loopbaan van deze Engelse televisiemaker.

Vandaag deel 16: The Protectors (1972-1974)

The Protectors is de tweede Anderson serie (na UFO) die is gemaakt met behulp van echte akteurs in tegenstelling tot marionetten (of misschien beter zijn derde. In The Secret Service was het al deels poppen, deels mensen) en ook zijn tweede die zich afspeelt in de huidige tijd (na The Secret Service uit 1969). Het was ook de enige door Gerry Anderson geproduceerde TV-serie (overigens in samenwerking met oudgediende uit zijn studio: Reg Hill en Des Saunders) die geen fantasy of science fiction was. Het werd geproduceerd door Lew Grade's ITC Entertainment Company. Ondanks - of misschien juist dankzij - het feit dat er niet met marionetten werd gewerkt en er geen echte science fiction elementen inzaten, werd The Protectors één van Andersons meest populaire produkties. Een tweede seizoen was daarom gemakkelijk haalbaar. Er was zelfs een derde seizoen in de planning, maar toen de grootste sponsor zich terugtrok, werd dat geannuleerd.
The Protectors is uitgezonden van 1972 tot 1974 en heeft in totaal 52 afleveringen van elk 25 minuten.

De hoofdrollen werden vertolkt door Robert Vaughn (van The Man from UNCLE) als Harry Rule, Nyree Dawn Porter (bekend van The Forsyte Saga) als de Contessa Caroline di Contini en Tony Anholt (later ook te vinden in Gerry Andersons Space: 1999) als Paul Buchet..

Drie zeer vermogende internationale prive-detectives / probleemoplossers worden steeds belast met de bescherming van onschuldigen. Ze behoren tot een organisatie genaamd The Protectors, gevestigd in Londen. Harry leidt de groep.

De Contessa woont in Italië (als ze niet werkt met Harry). Ze heeft haar eigen detectivebureau, dat gespecialiseerd is in het blootstellen van kunst fraude en het opsporen van gestolen kunst.

Paul Buchet werkt vanuit Parijs. Hij is de researcher en gadget specialist. De avonturen variëren van een eenvoudige ontvoering tot ingewikkelde gevallen van internationale intriges.

Net als The Persuaders (een soortgelijke serie, ook geproduceerd door ITC en uitgezonden rond dezelfde tijd), werd The Protectors gefilmd op tal van "exotische" lokaties in heel Europa, zoals Salzburg, Rome, Malta en Parijs. Het gaf de serie een sixties "jet set" gevoel (het was overigens ook de eerste Anderson produktie waarvoor opnamen buiten Engeland werden gemaakt). Volgens sommige critici was de reden daarvoor alleen maar om de simpele verhaallijnen te verbloemen. Om de kosten van het lokatie-filmen te drukken, maar misschien ook om wat mobieler te zijn, werd de serie opgenomen op 16mm film plaats van de gebruikelijke 35.

Voor de eerste keer is de muziek in een Anderson-serie niet verzorgd door 'huiskomponist' Barry Gray. Lew Grade had al gekozen voor John Cameron (1944), een ervaren arrangeur en orkestleider en dat kon niet meer worden gewijzigd. Het thema voor de serie, "Avenues and Alleyways" (geschreven door Mitch Murray en Peter Callender), was in Engeland een kleine hit voor Tony Christie.


TONY CHRISTIE - AVENUES AND ALLEYWAYS

Deze singel is verschenen in ten minste 3 verschillende hoezen.

De score van John Cameron is in 2009 voor het eerst op de markt gebracht in een luxe box met 5 CD's vol incidentele muziek uit de serie.

In Duitsland werd de serie bekend als Kein Pardon für Schutzengel ("Geen pardon voor beschermengelen") en in Frankrijk als Poigne de fer et seduction ("Vuist van ijzer en verleiding").
In de jaren 80 zijn er enkele videobanden verschenen met wat afleveringen. In 2004 is de komplete reeks op DVD uitgebracht.

Volgende week donderdag om 17.00 deel 17 in de reeks van Gerry Anderson produkties, de pilot van de TV-serie The Day after Tomorrow: Into Infinity (1975)